„Polacy przyzwyczaili się przybywać na Jasną Górę, aby mówić o wszystkim swojej Matce”
– powiedział 4. 06. 1979 r. na Jasnej Górze bł. Jan Paweł II.

Jasna Góra jest nie tylko miejscem pielgrzymek Polaków z Polski i całego świata. Jest Sanktuarium Narodu.

Pierwsza Piesza Pielgrzymka z Gorzowa na Jasną Górę wyruszyła w 1983 r., którą zorganizował i poprowadził ksiądz Witold Andrzejewski. Była to pielgrzymka, która przecierała pielgrzymi szlak. Uroczyste wyjście wszystkich pielgrzymów, którzy zjechali z wielu miejscowości naszej diecezji odbywało się przy dźwiękach orkiestry z Gorzowa Wlkp. Ludzie, którzy zbierali się wokół ks. Andrzejewskiego, duszpasterza akademickiego, pomagali w organizacji pielgrzymki – tworzyli główny sztab tzw. bazę pielgrzymki. A było wiele do zrobienia i ustalenia, aby w następnych latach pielgrzymka mogła przejść bez problemów i jak najkrótszą drogą do Pani Jasnogórskiej. Po 10 latach kolejnym kierownikiem był ksiądz Zbigniew Samociak i od roku 1993 przez kolejnych pięć pielgrzymek stał na czele ruchu pielgrzymkowego Diecezji Zielonogórsko – Gorzowskiej. Następnie przez 2 lata kierownikiem pielgrzymki był ksiądz Andrzej Kołodziejczyk, a od 2001 roku ks. Andrzej Tomys. W roku 2013 kierownictwo objął ksiądz Andrzej Wręczycki. Kolejnym przewodnikiem ,decyzją Ks. Biskupa Tadeusz Lityńskiego w roku 2020 został ksiądz Krzysztof Kolanowski.

Na początku wychodziło z Gorzowa ok. 3 tys. pielgrzymów podzielonych na grupy o poszczególnych kolorach – biało-czerwona, brązowa, biało-zielona, srebrna, amarantowa, zielona oraz biało-niebieska. Każda grupa ma swojego opiekuna- kapłana obdarzonego tytułem : przewodnik grupy. W grupie znaczący udział mają osoby będące animatorami, tworzący : służbę medyczną, grupę muzyczną, a także służbę porządkową. Bogactwo grupy stanowią sami pielgrzymi, różnego wieku, zawodu i stanu (m.in. siostry zakonne, klerycy). Przez kolejne lata jedne grupy się rozrastały, tworzyły nowe z już powstałych oraz powstawały w niektórych ośrodkach nowe, które zgłaszały chęć pójścia w pielgrzymce. Od roku 1991, część grup wyrusza z Gorzowa a część z Zielonej Góry, krocząc oddzielnie aż do Gostynia, gdzie następowało połączenie i odtąd tworzyli jedną wspólnotę pielgrzymkową – razem nawet 12 grup. Pojawiła się nowa grupa – namiotowa. W roku 2001 podjęto myśl, aby grupy wyruszające z Zielonej Góry, kroczyły nowa trasą, a tym samym samodzielnie, aż w okolice Częstochowy, gdzie następuje połączenie i wspólne wejście na Jasną Górę. Tam także łączymy się z pielgrzymami idącymi samodzielną trasą z Głogowa oraz uczestnikami pielgrzymki nauczycieli, „Warsztaty w drodze”.

Przygotowanie pielgrzymki trwa cały rok. Pracuje nad tym tzw. baza pielgrzymki, czyli grupa księży i osób świeckich. Podejmują oni wiele zadań, które wymagają wcześniejszego załatwienia, m.in. przygotowanie plakatu, znaczków identyfikacyjnych, kart pielgrzyma. Należy także dokonać sprawdzenia trasy pielgrzymki, jak również możliwości noclegu w poszczególnych miejscowościach. Zadaniem szczególnym jest zapewnienie wszechstronnej opieki : duchowej, medycznej, porządku na trasie pielgrzymki, wyżywienia, czyli gorącego posiłku z kuchni pielgrzymkowej, ubezpieczenia pielgrzymów i przygotowanie wielu innych spraw, aby pielgrzymowanie mogło odbywać się sprawnie, bezpiecznie i owocnie. Baza w czasie pielgrzymki to kierownictwo pielgrzymki – szef kwatermistrzostwa, kierownicy trasy, służba medyczna m. in. lekarz, służba porządkowa, jak również kuchnia wraz z obsługą, w tym grupa kierowców.

Wspólnotę pielgrzymkową tworzą zarówno idący, jak i pozostający z różnych względów w domach, ale łączący się duchowo z pielgrzymką, przyjaciele pielgrzymki, a także duchowi pielgrzymi. Więź ta wyraża się w szczególny sposób we wzajemnej modlitwie.

Dbajmy o dobre imię pielgrzymki i pamiętajmy, że w różny sposób wszyscy pielgrzymi tworzą jej historie. Jest to wspólne dzieło ewangelizacyjne, będące odbiciem naszego ziemskiego pielgrzymowania.