To córze św. Teresy przypadł zaszczyt stania się powierniczką Dzieciątka Jezus i propagatorką Jego kultu. Chodzi tu o bł. Małgorzatę od Najświętszego Sakramentu (1619-1648), karmelitankę z klasztoru w Beaune we Francji, która otrzymała szczególną misję czczenia i rozpowszechniania kultu Boskiego Dziecięctwa Naszego Pana Jezusa Chrystusa.
„Wybrałem Ciebie, abyś czciła i uczyniła dostrzegalnym w tobie moje dziecięctwo i moją niewinność, gdy leżałem w żłóbku” – powiedziała jej pewnego dnia Boża Dziecina, gdy zakonnica modliła się przed Jej figurką, istniejącą po dziś dzień w klasztorze i znaną jako Król Chwały.
Bł. Małgorzata założyła Rodzinę Dzieciątka Jezus, zapraszając wszystkich, którzy tego zapragną, do uroczystego obchodzenia 25 dnia każdego miesiąca na pamiątkę Bożego Narodzenia oraz do odmawiania Koronki do Dzieciątka Jezus (3 razy Ojcze Nasz i 12 Zdrowaś Maryjo), aby uczcić pierwszych 12 lat życia Pana Jezusa.
Ten sposób modlitwy objawił siostrze Małgorzacie od Najświętszego Sakramentu sam Bóg, obiecując „szczególne łaski” tym, którzy będą tę koronkę odmawiać.
Jest ona bardzo krótka: najpierw na cześć trzech osób Świętej Rodziny odmawia się 3 „Ojcze nasz”, dodając po każdym: „A Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami”, następnie zaś: 12 „Zdrowaś” na cześć dwunastu lat dziecięcych Pana Jezusa, rozważając kolejno:
- poczęcie z Ducha Świętego,
- życie w łonie Najśw. Maryi Panny,
- narodzenie,
- pokłon aniołów i pasterzy,
- obrzezanie,
- pokłon trzech króli,
- ofiarowanie w świątyni,
- ucieczkę do Egiptu,
- pobyt w Egipcie,
- powrót do Nazaretu,
- życie ukryte w Nazarecie,
- odnalezienie w świątyni jerozolimskiej,
Po każdym „Zdrowaś” dodając również „ A Słowo…”; na zakończenie: „Chwała Ojcu…”.
Dwa wieki później inna karmelitanka, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, uczciła w szczególny sposób Bożą Dziecinę, nie tylko wybierając takie imię zakonne, ale wchodząc na drogę „Duchowego Dziecięctwa”.
Praski Cud: Mały Król
W Pradze, stolicy obecnej Republiki Czeskiej, znajduje się kościół Maryi Panny Zwycięskiej, pierwsze w tym mieście sanktuarium barokowe, wzniesione w latach 1613-1644. Kościół należy do karmelitów bosych, a przechowywana jest tam wielka duma Pragi – zachwycająca figurka Małego Króla, jak nazywane jest Praskie Dzieciątko Jezus.
7 września 1924 r. Jego Świątobliwość papież Pius XI wysłał kardynała Merry del Val, aby uroczyście ukoronował święty wizerunek. W ten sposób kult Praskiego Dzieciątka Jezus został oficjalnie uznany przez Kościół.
